Το σκιάχτρο και η τριανταφυλλιά

Το σκιάχτρο λαχταράει να βρει μια συντροφιά, μα ο αγρότης έκανε καλή δουλειά. Τα πουλιά σκιάζονται σαν το βλέπουν και φτεροκοπούν μακριά. Ώσπου μια αγριοτριανταφυλλιά φυτρώνει πλάι του, κι η καρδούλα του σκιρτάει. Μέρα με τη μέρα ανοίγουν καινούργιες ραγισματιές στο χώμα, κι η τριανταφυλλιά αρχίζει να διψάει. «Κόπιασε, κυρα-βροχή, γιατί κοντεύω πια να ξεραθώ σαν τ’ άχυρα του φίλου μου από ’δώ», χωρατεύει η μικρούτσικη τριανταφυλλιά, όμως το σκιάχτρο δε γελάει. Βλέπει τα κλαράκια της να μαραζώνουν, τα λεία φύλλα να ζαρώνουν, τα βελούδινα πέταλά της να θαμπώνουν. Τι μπορεί να κάνει για να τη βοηθήσει; Και πόσα είναι έτοιμο να θυσιάσει για χάρη της αγάπης; Ένα τρυφερό παραμύθι που μας ταξιδεύει στον κόσμο των θαυμάτων. Το έργο έχει τιμηθεί με το Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 2016.